Για όλα εκείνα που δεν προλάβαμε! Για εκείνα θα πονάω..
Είναι που δεν προλάβαμε να Ζήσουμε μαζί, να Είμαστε μαζί , καταλαβαίνεις;
Δεν πρόλαβα να σε προσκαλέσω στο φοιτητικό μου διαμέρισμα, να σου φτιάξω πρωινό, να μοιραστούμε μια ταινία στον ίδιο καναπέ, να πιούμε μαζί απογευματινό καφέ και να σου κρατώ το χέρι. Κι ύστερα, να σου θυμώσω που φεύγεις και δεν περνάς το βράδυ μαζί μου.Κι εσύ να επιστρέφεις σε λίγα λεπτά, να χτυπάς την πόρτα και να μη φεύγεις ξανά…[post_ad]
Δεν προλάβαμε, καταλαβαίνεις;
Δεν πρόλαβα να σου παραπονεθώ ότι δε μου λες για πολλοστή φορά πόσο με αγαπάς, να κλάψω στην αγκαλιά σου, έτσι χωρίς λόγο, απλά για να με κρατάς. Δεν πρόλαβα να σου αγοράσω δώρο στα γενέθλιά σου , να τρέξω να σου ανοίξω την πόρτα και να πέσω με φόρα επάνω σου κι εσύ να γελάς. Δεν πρόλαβα να γεμίσω με κεράκια το δωμάτιο και να σε περιμένω με χαμηλωμένη μουσική. Των ερωτευμένων τα απλά, τα καθημερινά, τα μονότονα, καταλαβαίνεις;
Δεν πρόλαβα να χορτάσω το φιλί σου, να σε συνηθίσω και μετά να σε βαρεθώ, να σε βρίσω,να τσακωθώ μαζί σου, να χτυπήσω με δύναμη την πόρτα και να σε διώξω . Μετά να κλαίω μερόνυχτα πάνω από την φωτογραφία σου και να φυλάω σα φυλαχτό τα πράγματά σου. Και να περιμένω με αγωνία μήνυμά σου κι αυτό να μην έρχεται ποτέ. Και λίγο λίγο , να σε ξεπερνάω. Αλλά, δεν πρόλαβα να σε ξεπεράσω, να σε ξεσυνηθίσω, να σε ξε- αγαπήσω, καταλαβαίνεις;
Έμειναν όλα μισά, ασπρόμαυρα, μισοτελειωμένα. Η ζωή, όμως, δεν είναι σαπουνόπερα να παίζει σε συνέχειες. Σεζορίζει ή να το ολοκληρώσεις ή να το ξεχάσεις οριστικά αυτό που άφησες στη μέση. Σε στοιχειώνουν όλα όσα δεν έζησες. Γιγαντώνονται στο μυαλό σου αυτά που θα μπορούσες να ζήσεις και σκοτεινιάζουν την αύρα σου, καταλαβαίνεις;
Και μετά ξεχνάς ή προσποιείσαι ότι ξέχασες. Και το βουλώνεις και δε μιλάς κι ας πονάς, καταλαβαίνεις; Είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνεις…
Για όλα εκείνα που δεν προλάβαμε! Για εκείνα θα πονάω..
Reviewed by Unknown
on
7:53:00 μ.μ.
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια: