Του ανθρώπου σου το χέρι, να το κρατάς σφιχτά

Facebook Twitter Google+

Κάποιες φορές στη ζωή μας νοιώθουμε μια ανελέητη μοναξιά χωρίς να ξέρουμε την αιτία. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να ξέρεις ότι ανήκεις κάπου. Είτε αυτό είναι σε μια ομάδα φίλων είτε σε έναν άνθρωπο. Να είσαι μαζί του,και να σε παρηγορεί για τις νίκες και τις ήττες της ζωής σου. Να συμπληρώνει ο ένας τα κενά του άλλου και να αλληλοεπικοινωνείς με τα μάτια.

Να καθρεφτίζεις την αγάπη σου σε αυτόν και να νοιώθεις πλήρης που είσαι κοντά του. Να μένεις μονάχα εκεί που ξέρουν την αξία σου. Εκεί που εκτιμούν κι αγαπούν αυτό που είσαι ΕΣΥ και κανένας άλλος. Να μην συμβιβαζεσαι με τίποτα λιγότερο! Η ζωή από μόνη της σου προσφέρει μια γκάμα ανθρώπων που άλλοτε “δένουμε” μαζί τους από την πρώτη στιγμή,κι άλλοτε φεύγουμε γιατί δεν βρίσκουμε κάτι κοινό με εμάς.

Όταν είσαι κομμάτι ενός ανθρώπου τότε σε υπολογίζει παραπάνω από όλους. Νοιάζεται γιατί σε αγαπάει και επειδή επιλέγει εις γνώση του ποιους θα’χει στη διαδρομή του. Όλοι αποζητούμε έναν αληθινό άνθρωπο που θα ξέρουμε ότι το “είναι” μας του ανήκει ολοκληρωτικά. Αυτόν τον άνθρωπο πρέπει να ψάξεις πολύ για να τον βρεις και να τον καταλάβεις.

Μη ξεχνάς πως οι άνθρωποι σμίγουν και χωρίζουν ξανά και ξανά και αρχίζουν να ζουν μόνο όταν η καρδιά τους βρει τη θέση που της ανήκει στον άνθρωπο που επιζητούσαν τόσα χρόνια. Μην επιτρέψεις ποτέ και σε κανέναν να σε μειώσει για την αξία του εαυτού σου. Όταν κάποιος σ’εκτιμήσει γι’αυτο που είσαι τότε ΕΣΥ θα είσαι ευτυχισμένος που μοιράζεσαι τη ζωή σου με αυτούς που το αξίζουν. Όσο μικρή κι αν είναι η ζωή μας τουλάχιστον προσπάθησε να μην την εξευτελίζεις,αλλά να ξαναβρείς τη χαμένη Ιθάκη σου!

πηγη