Γιατί το χαμόγελο (και όχι μόνο) είναι μεταδοτικό

Facebook Twitter Google+

Έχουμε ακούσει πολλές φορές ότι το γέλιο είναι μεταδοτικό. Το ίδιο λέμε συχνά και για το χασμουρητό. Τώρα υπάρχει και μελέτη που το αποδεικνύει. Σύμφωνα με τις κοινωνικές ψυχολόγους Paula Niedenthal και Adrienne Wood και τη μελέτη τους που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Trends in Cognitive Sciences, το ένστικτο του μιμητισμού στις εκφράσεις του προσώπου μάς επιτρέπει να κατανοούμε ή ακόμα και να βιώνουμε τα συναισθήματα των άλλων.

Αυτό δεν ισχύει μόνο για το χαμόγελο ή το γέλιο, που όλοι γνωρίζουμε ήδη ότι είναι πράγματι μεταδοτικό. Ισχύει σχεδόν για κάθε έκφραση του προσώπου και για κάθε συναισθηματική κατάσταση: θλίψη, θυμό, άγχος, φόβο, ευφορία κτλ. Για παράδειγμα, αν βρίσκεστε με έναν φίλο που έχει θλιμμένο πρόσωπο, είναι πολύ πιθανό να υιοθετήσετε την ίδια έκφραση, χωρίς καν να συνειδητοποιείτε ότι το κάνετε.






«Η ίδια μας η συναισθηματική αντίδραση στο πρόσωπο που έχουμε απέναντί μας αλλάζει τον ίδιο τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε αυτό το πρόσωπο, κάτι που μας παρέχει πληροφορίες για το τι σημαίνει η έκφραση που βλέπουμε» σημειώνει η Paula Niedenthal.

Η ικανότητα ενός ατόμου να αναγνωρίζει και να «βιώνει» τα συναισθήματα των άλλων ενδεχομένως παρακωλύεται όταν δεν έχει την ικανότητα να μιμείται τις εκφράσεις του προσώπου, γεγονός που μπορεί να οφείλεται ακόμα και σε πολύ απλά πράγματα, όπως η παρατεταμένη χρήση πιπίλας στη βρεφική και νηπιακή ηλικία.

Κάτι τέτοιο το συναντάμε συχνά σε ανθρώπους με κινητικές δυσκολίες που μπορεί να οφείλονται π.χ. σε παράλυση του προσώπου από εγκεφαλικό ή σε παθήσεις όπως η παράλυση τύπου Bell. Η Niedenthal σημειώνει, ωστόσο, ότι αυτό δεν απαντάται σε ανθρώπους με συγγενή παράλυση, γιατί ναι μεν δεν έχουν την ικανότητα να μιμούνται τις εκφράσεις του προσώπου, έχουν βρει όμως άλλους τρόπους να το αντισταθμίσουν αυτό.

Οι δύο ψυχολόγοι προσπαθούν τώρα να εντοπίσουν ποιος είναι ο μηχανισμός του εγκεφάλου που βοηθά στην αναγνώριση των εκφράσεων του προσώπου, γιατί πιστεύουν ότι η περαιτέρω κατανόηση αυτού του μηχανισμού είναι πιθανό να βοηθήσει στην καλύτερη αντιμετώπιση τέτοιων διαταραχών.

πηγη